Antiek collier van koraal en goud, archeologische revival

'Fringe-halsketting' is de term die wordt gebruikt om een ​​nekornament te definiëren van hangende elementen die zijn opgehangen aan een touwtje of een ketting met verschillende gevormde schakels; deze druppels kunnen vanuit het midden in grootte worden gegradueerd om te passen bij de contouren van de basis van de nek. Het concept van het rijgen van hangers om een ​​lichaamsversiering te creëren, gaat terug tot de oorsprong van de ketting zelf, die dateert van minstens 30.000 voor Christus. Het vroegste en meest indrukwekkende voorbeeld van dit type halsketting dateert echter uit het midden van het 3e millennium voor Christus. in Egypte, waar het bekend stond als de wesekh of brede kraag. Dit bestond uit verschillende rijen cilindrische kralen van steen of geglazuurde compositie, met een schaalverdeling in grootte en verticaal geregen in een open cirkelontwerp tussen terminals met een halfronde vorm. 

Kettingen met gouden franjes uit de Hellenistische periode en typische granulatie van het Etruskische werk inspireerden juweliers gedurende twee decennia vanaf de jaren 1860. Het centrum voor deze zogenaamde ‘archeologische opleving’ sieraden was Rome, waar de werkplaats van Castellani de trend zette. Kettingen in deze stijl werden ontworpen als kettingen of geweven banden van gouden ondersteunende hangers in de vorm van amforen, druppels, schelpen, zaden, granaatappels, bladeren en bessen. De meeste van deze kettingen zijn voorzien van oog- en haak- of S-vormige sluitingen en dragen vaak een merkteken of een handtekening van hun maker.