2015-09-20

Al meer dan 40 jaar runnen Ron Verburg-Dekker en Dick Verburg hun zaak Dekker Antiquairs op de Spiegelgracht. Zij houdt zich met name met juwelen bezig, terwijl hij de horlogespecialist is. Omdat we voor OPEN! dit jaar Horlogerieën als thema hebben gekozen, hebben we Dick geïnterviewd over zijn passie voor horloges.

Dick, vertel eens: hoe is het vuur voor horloges aangewakkerd?
‘Dat komt toch eigenlijk door de liefde. Als jongeman werkte ik op de grote vaart. Toen ik verliefd werd op Ron, raakte ik betrokken bij de zaak van haar vader, die handelde in klokken, horloges en juwelen. Mijn schoonvader gaf mij in de beginperiode een antiek zakhorloge en zei: ‘Haal dit dit weekend maar eens uit elkaar en zet het weer in elkaar.’ Dat lukte. Het gaf me het besef hoe kundig deze vaklui al vroeg goed functionerende uurwerken vervaardigden. Daarnaast vind ik precies werk heel leuk: onderhoud aan juwelen en horloges, maar bijvoorbeeld ook de boekhouding doen.’  

Wat is het meest bijzondere horloge dat je ooit in de zaak hebt gehad?
‘Oh, dat is makkelijk: een gouden horloge van Vacheron & Constantin dat we in 1982 op een veiling kochten. Na de kijkdag ben ik gaan uitzoeken wat de complicaties (de technische snufjes) van dit horloge waren. Er was maar weinig over te vinden, behalve een zeer uitgebreid horloge van Patek Philippe, de Caliber 98, met 31 functies het meest gecompliceerde horloge ter wereld. Mijn gevoel, en ook dat van Ron, zei dat we het moesten kopen. Voor 11.000 gulden was het van ons, het was al het geld dat we hadden.            

Toen we bij Vacheron & Constantin informatie inwonnen, bleek dat dit horloge – uurwerknummer 367058 – in 1913 in Genève was gemaakt en dat het in 1917 was gekocht door een Amsterdammer. Ook toen was het al een heel bijzonder horloge, want na grondig onderzoek bleek het de volgende complicaties te hebben: tijd, dag, datum, maand, maanouderdom, eeuwigdurende kalender, equatie, zonsop- en -ondergang. Maar 25 andere horloges met deze uitgebreide complicaties zijn bekend.

Die uurwerken werden vooral vervaardigd in het atelier van Louis Elysée Piguet in Le Brassus. Het allerleukste aan dit horloge is dat oorspronkelijk de breedtegraad op Parijs was ingesteld, zodat de zonsop- en -ondergang voor die stad werd aangegeven. Maar daar heb je in Amsterdam natuurlijk niet zoveel aan. Een horlogemaker van Vacheron & Constantin is vervolgens weken bezig geweest om het uurwerk om te bouwen naar de Amsterdamse breedtegraad!            

Het horloge hebben we uiteindelijk verkocht aan het museum van de Zwitserse Firma Beyer, in Zürich. Tegenwoordig zou het rond de 150.000 euro opbrengen…’  

Wat maakt het handelen in horloges zo leuk?
‘Het contact met klanten. Dat zijn stuk voor stuk verzamelaars met wie ik de passie voor precisie en techniek deel. Vaak zijn het hoogopgeleide mensen met heel verschillende achtergronden, maar techniek speelt er altijd wel een rol in: tandartsen, radiologen en architecten, maar ook bankiers en ingenieurs. Zulke relaties zijn vaak langdurig. In de jaren 70 en 80 legden wij met diverse handelaren goede contacten, maar ook verzamelaars kwamen langs om te vragen of we belangrijke horloges voor hun hadden. Op een gegeven moment weet je wie mogelijk interesse in wat heeft, en dan groeit het. Maar naast het inhoudelijke, is het persoonlijke net zo belangrijk. We vinden dan ook niets leuker dan met klanten in onze sloep over de grachten te varen.’ 

We hebben het meest bijzondere horloge besproken, maar van welke horloges klopt je hart sneller?
‘Elk bijzonder horloge, om welke reden dan ook, geeft altijd erg veel voldoening. En Nederlandse horloges uit de 17e en 18e eeuw, daar heb ik me altijd extra op gefocust. Maar voor mij springt 1 type horloge er het meest uit: die uit het 2e kwart van de 17e eeuw met een octagonale bergkristallen kast, email-peinture decoratie op de wijzerplaat en met een gouden montuur. Het exemplaar dat wij ooit hadden kochten we van een Italiaanse graaf die met de opbrengst een medische behandeling in Nederland betaalde, zo gaat dat soms.

Deze horloges zijn voor mij zo bijzonder vanwege de combinatie van 3 technieken: het slijpen van het bergkristal, de decoraties in email – een razend moeilijke techniek – en de verfijnheid van het uurwerk. De uitvoering van deze technieken is perfect, terwijl er zo ongelooflijk veel mis kan gaan. En dan te bedenken dat eeuwen geleden vakmensen dit maakten met beperktere middelen dan wij nu hebben. Maar de horloges werken nog steeds! Ik kan niet anders dan het diepste respect betonen aan de makers van zulk vakwerk.’